Welcome to Mississippi

29 april 2018 - Wallace, Verenigde Staten


We zijn onderweg naar Vicksburg. En na een bezoek aan de indrukwekkende Whitney Plantation gingen we op zoek naar de plek waar Robert Johnson een ontmoeting met de duivel had. In Rosedale dacht ik..... En op zich was die gedachte goed, ware het niet dat het niet Rosedale Louisiana moest zijn maar Rosedale Mississippi.... Dom eigenlijk. Want ik wist natuurlijk duvels goed dat Robert uit Mississippi kwam (zoals alle oude blues) en niet uit Louisiana. Maar ‘elk nadeel heb z’n voordeel’. Het was wel een mooi toeristisch ritje door Louisiana. En onze ontmoeting met de duivel stellen we gewoon even uit.

Op de Highway 61 (langs de kant van de weg zie je echt het bord: Highway 61 The Blues Route staan) hebben we een zeg maar ‘redelijk opwindende ontmoeting met de State Police’. Loeiende sirene achter ons, die voor ons bleek te zijn. We werden aangehouden. Iets wat je natuurlijk niet wil.....Zijn eerste vraag was of we soms ‘guns’ in onze camper hadden. En dat op een bijzonder agressieve toon. Marc (die reed) werd gesommeerd uit te stappen. Je wist: dit is de big deal. Geen geintjes nu. En dat bleek ook. Marc werd meegenomen naar de achterkant van de camper. En toen hij naar de deur in het midden van de caravan liep om de camperpapieren aan mij te vragen, hoorde ik de policeman schreeuwen: ‘Did I tell you to move? You just stand here! Next time you won’t listen I will kick your pumping heart out....’. Holy shit.....

Wat was het geval. Eigenlijk simpel. We negeerden een stopbord bij een kruising (een crossroad...) met verkeerslichten, die het overigens niet deden. En ook al rij je op een voorrangsweg (notabene een highway) je moet gewoon stoppen. We waren dus fout. Very wrong! Hadden we nu toch al een ontmoeting met de duivel.....

Een forse boete lag dus voor de hand, maar na een minuut of 5 gespannen minuutjes, kwam Marc terug met de boodschap dat we gewoon door konden rijden... Bleek dat de policeman steeds minder agressief werd, toen Marc gewoon meewerkte (hulde Marc!) en het duideijk werd dat wij verder geen ‘bad guys’ waren, maar 4 ietwat buikige mannetjes uit Amsterdam. En toen hij hoorde dat we uit Amsterdam kwamen, was ie cool. Haha! Amsterdam! I love you even more! Maar.... welcome to the USA. Welcome to Mississippi!
 

7 Reacties

  1. Hans:
    30 april 2018
    Schitterend. Real Ametican.
  2. Janny Kraak:
    30 april 2018
    Tja...ook dat hoort erbij..maakt de trip compleet😀
  3. Jorike:
    30 april 2018
    Wat spannend 🙈 weer een ervaring rijker 😉
  4. Renee:
    30 april 2018
    Wat een mafkees. Maar wel weer een mooi verhaal voor de reisblog. Volgende keer geen t shirts met stones afbeelding meenemen maar met tekst I love Amsterdam.
  5. Veronica Blokland:
    30 april 2018
    Tja. Daar zijn het geen watjes zoals hier.
    Maar best wel een beetje spannend!
    En dat stoppen voor een stopbord. Dat herken ik. Al is er niets te zien, gewoon even stilstaan.
    Gelukkig dat ze later toch weer aardig werden.
    En niet stoppen voor een stopbord, dat zal niet meer gebeuren 😊😊😊😊
  6. Marja:
    30 april 2018
    Haha! Deze scène past mooi in m’n filmscript! Je kan ook altijd nog schrijver worden Wim! Smullen!!!👌
  7. Wim:
    30 april 2018
    @Hans en Janny:👍🏽
    @Jorike: zeker. Hoort er gewoon bij😉
    @Renee: Marc was cool👍🏽.
    @Veroon: zo is dat!😇
    @Marja: haha. Schrijver... Carrièremove!😄