Holland? The Netherlands?

Een typisch ochtendgesprekje bij de douche- en toiletruimte. Een grote, breedlachende Amerikaan begint een smalltalkje ‘Morning sir, how you’re doing today’. Maar dan klinkt het ongeveer zo: ‘Moownin seeeuur, auw ya doeeeen today’. Anyway. Ik vertel dat ik uit Holland kom, The Netherlands. ‘Holland sir? The Netherlands?’.........Zijn lach gaat even van zijn gezicht en maakt ruimte voor grote vragende ogen. Hij heeft werkelijk geen idee waar ik het over heb. Pas als ik zeg dat ik uit Amsterdam kom, komt zijn lach weer breeduit terug. ‘Ah! Amsterdam! I love Amsterdam. Been there several times!’ Wat er daarna allemaal komt over Emsturdem laat zich raden. En dan zij wij bezig om te proberen de toeristen te spreiden over Nederland. Kansloze missie lijkt me. ‘Have a nice day sir!’

Gisteravond voor de laatste keer New Orleans gedaan. Frenchquarter uiteraard. Maar nu wat beter de kroegjes en restaurantjes in Frenchmenstreet verkend. Bourbonstreet heeft de naam, maar voor de echte bluesliefhebbers is Frenchmenstreet de spot! Leuke bluesbandjes daar zien en horen spelen. Ook weer met een biertje over straat waar je gewoon elke kroeg mee kan binnenlopen. Veel relaxtere sfeer dan in het toch wel schreeuwerige Bourbonstreet. Maar misschien heeft dat laatste wel met leeftijd te maken.....

And we had some good food! Alligator sausage, Chickenbreast, Burgers......En al die sauzen erop..... Maar echt goed waren the What The Fuck Fries! Geweldige frietjes in een soort van Kapsalonachtige substantie. Sauzen, avocado, bruine bonen, tomaatjes, uitjes en nog meer (spicey) sauzen en dan alles over de frietjes heen. Alright! Toen we Frenchmenstreet verlieten om toch nog even door Bourbonstreet te lopen, zeiden we dat we nu toch ‘s moeten opletten op ons eet- en drankgedrag. Maar dat zeggen we elke dag..... Maar vandaag gaan we ‘minimizen’. We gaan ons best doen in ieder geval, want we willen niet rondlopen zoals Marc zegt, als ‘vette, ronde kogelvissen’.....

Vandaag vertrekken we naar Vicksburg in de buurt van Jackson. Een historische plek in de blues. Willie Dixon (schrijver van vele blueshits) komt er vandaan. Maar eerst duiken we nog verder de bluesgeschiedenis in. We bezoeken een suikerplantage. Whitneyplantation. En daarna door naar Rosedale. Een onbeduidend plaatsje. Maar zo betekenisvol voor de blues. Hier zijn de Crossroads. Het kruispunt waar Robert Johnson in de jaren 30 van de vorige eeuw volgens de overlevering zijn ziel verkocht aan de duivel om in ruil daarvoor geweldig gitaar te kunnen spelen. Van dat eerste is geen bewijs, maar van dat laatste is bewijs genoeg. Off we go!