Going to Saint Louis

We zijn onderweg van Nashville naar Saint Louis en zeggen vaarwel tegen de cowboys and girls, de snakeboots, de countrymusic en de State of Tennesse en we worden welkom geheten door de State of Missouri. Rijden door deze wat noordelijkere staten van Amerika is heel anders dan door de zuidelijke staten die we achter ons hebben gelaten: Louisiana en Mississippi. Daar waar je in het zuiden door veelal uitgestrekte, droge en vaak armoedige vlaktes rijdt, is het hier ‘up North’ groen, bebost, heuvelachtig en is er duidelijk meer rijkdom. Wat niet aan het landschap verandert zijn de ‘huge bilboards’ met daarop vrolijke lachende hoofden van over het algemeen mannen, die je graag juridisch bij willen staan bij verkeersongelukken en letsel. De rit duurt zo’n 4,5 uur dus we houden een lunchbreak. Driver Marc is in voor some Mexican food. So we did! Una comida muy buena!

Als we Saint Louis naderen wordt het landschap weer vlakker en stijgt de temperatuur naar 32 graden. We hebben sowieso mazzel met het weer. Eén dag regen (en toen reden we) en de rest stralende dagen. We vinden een plek op een inmiddels vertrouwde KOA campground op zo’n 12 mile van downtown Saint Louis. Het ziet er dus naar uit dat we weer een lokale taxidriver blij gaan maken. 

We besluiten de avond gewoon op de campground te blijven en pas morgen Saint Louis in te gaan. En het laat zich raden wat we gaan doen. Klaverjasje, Toepje en bier drinken. Veel bier. Heel veel bier. En nog meer bier (zie foto). En of het nou door het bier komt of niet, maar we hebben het voor het eerst deze trip over hoe geweldig het eigenlijk gaat met ons vieren. Vier mannen op nauwelijks 25 m2. Dag in dag uit met elkaar. Het is voor ieder van ons sowieso voor het eerst om 3 weken lang weg te zijn van huis en familie. En we hebben het er ook gewoon over. Ain’t that something! Een groepshug gaat nog net te ver.... Hé maar we zijn gelukkig met elkaar!