Playing the blues!

​
We beginnen deze nieuwe dag met een typical All American Breakfast in een typical American Diner. Daar overwegen we om ook nog een dag van het enorme 3-daagse NOLA jazz & heritage festival mee te pikken. We besluiten uiteindelijk om het niet te doen en gewoon van de talloze lokale bandjes in de talloze kroegjes te genieten.

New Orleans is sowieso genieten. Wat een geweldige stad met een geweldige sfeer. Alles wat je van te voren bedenkt over NOLA is waar, maar dan Three times more!
En hoewel het maar een kleine voetnoot is in de muziekgeschiedenis van New Orleans mag uiteraard niet onvermeld blijven dat jullie blogger (het is echt waar) mee heeft mogen spelen met een aantal doorgewinterde bluesmuzikanten!!! 

Dat kwam zo. We gingen voor een biertje bij een klein tentje The Marquet Square geheten. Daar was de band al aan het spelen en in een pauze kwam de drummer/zanger Nbugu Kenyatta (google maar even) bij ons aan tafel, vooral aangetrokken door Boom die een paar keer ‘Hell Yeah’ schreeuwde. Het gebruikelijke praatje begon over waar we vandaan kwamen. En of wij ook een groep muzikanten waren. Al gauw wezen de vingers naar mij. ‘He can sing and play the bluesguitar’.......  Well alright!

Het was een geweldige ervaring. Wie had dat kunnen denken? De Blues spelen en zingen in New Orleans met topmusici! En ook al was het voor een niet al te groot (maar wel enthousiast) publiek, it sure was a lifetime experience! En ook Ronnie had zijn moment of fame als drummer! HELL YEAH.

Ik dacht 1 liedje mee te spelen, maar het werden er uiteindelijk 5......En opeens was ik ‘the Bluesguy from Amsterdam: mr. William’😊. Uiteraard volgt bewegend materiaal om te bewijzen dat het hierbovenstaande geen onzin is! HELL YEAH!

Voor de fijnproevers de songs:
Play the blues for you van Albert King, The Thrill is Gone van BB King, Messing with the Kid met Ronnie op drums, The Sky is crying van Stevie Ray Vaughan en
Bright lights Big city van Jimmy Reed