Oh what a night!

Vooraf was er toch even de spanning. Hoe brengen we de nacht in een ruimte van 9 bij 3 meter door? De enige die zich geen zorgen maakte was Ernesto. Die gaat liggen en slaapt (en snurkt). En eigenlijk gold dat voor ons allemaal. Hoogtepunt van de nacht was de plassessie. Zo rond 4 uur, sjokten we 1 voor 1 naar de plascabine van de camper. Het zorgde natuurlijk voor wat hilariteit. ‘And we woke up this morning with a smile on our face!’ Dus! So far so good!

Ieder heeft zo z’n taakjes. Marc en Ronnie zijn de ‘drivers’ en de ‘navigators’. Boom en Marc zijn de ‘technicians’. Zij zorgen voor de aansluitingen van de elektra, water en rioolafvoer..... En ik doe de afwas en mag af en toe m’n creditcard geven 😉.

We rijden door Louisiana. State of the Crawfish, Cajun and swamps. En ook State of the many churches langs de snelweg. Van die onooglijke gebouwen die in niets lijken op de Europese kerken en die alleen maar door de ‘signs’ zoals ‘Baptist Church’ of ‘Church of Nazareth’ laten weten dat we hier met kerken te maken hebben. En uiteraard is Jesus op elke radiozender te horen......

We gaan de Mississippi River voor de eerste keer over. De ‘Mud River’, de veel in de blues bezongen rivier, die we nog regelmatig tegen gaan komen op de reis. Maar we stoppen eerst in Baton Rouge om aan de ‘banks of the Mississippi’ te lunchen. New Orleans here we come y’all!